W Wielgym Poście niykerzi ludzie "rzykajom" (modlą się) wiyncy niźli kejjyndzi. Pewnikym lynkajom sie jake "gywichta" (odważniki) przewożom, kej Ponbocek położom na woga cołke jejich życie.
Dzisiej ciynszko spokopić, co jes w cajtongach znokwione, a co prowdziwe. I kożdy dziyń momy prima aprilis. Ino chichrać sie jakoś niy ma z cego.
Downi niy było "topfkracrow" (drapaków do czyszczenia) ani łostomajtych "purow" (płynów) i w Popielec abo zaroz po niym baby szorowały piochym i "sztalbysztom" (szczotką drucianą) garce i "tygle" (patelnie, rondle). Musiały łone być "blank" (całkiem) jałowe, bo na Srogi Post niy mogła łostać w nich ani jedna kropka "fetu" (tłuszczu).
Po "fetnym" (tłustym), kreplowym cwortku momy fetny tydziyń. Downi mianowali go miynsopust abo zapusty, a teroz łostatki. Te łobżarstwo końcy sie "harynkym" (śledzikiem) i to już koniec "flangiyrowania" (beztroskiego życia). Nareście mogymy zacońć pościć, a ta "szmalowa" (post) potwo łod Popielcowy Środy do Wielkanocy.
Zapewne zaskoczy was ta informacja, ale ja pamiętam o Wielkim Poście. Ramy czasowe mogą się nieco różnić, jako że powstrzymuję się od pewnych ziemskich przyjemności w marcu i kwietniu, niemniej robię to całkowicie dobrowolnie.
Okresowi Wielkiego Postu towarzyszy zwykle refleksja nad sensem ludzkiego życia. Pomocne w tych rozmyślaniach mogą okazać się polskie pieśni pasyjne - trochę dziś zapomniane skarby rodzimej kultury ludowej. Będzie okazja usłyszeć je w Mediatece w Tychach w Wielką Sobotę w wykonaniu Marii Pomianowskiej.
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.