Architektura Roku Województwa Śląskiego. Mamy się czym chwalić [ZDJĘCIA]

Pracownia z Warszawy tuż przy Spodku zaprojektowała ogromne centrum kongresowe. Obłożony czarną ażurową siatką gigant nie dominuje nad otoczeniem. Zamiast tego wtapia się w nie i uzupełnia. Gdy wejdziemy do środka od strony Spodka trudno oprzeć się wrażeniu, że właśnie znaleźliśmy się w ogromnej jaskini. Foyer jest ascetyczne, tak samo jak wszystkie sale konferencyjne. Część z nich jest mocno przeszklona, a całość wieńczy ogromna hala, w której odbywają się największe targi i wydarzenia.

To, co najbardziej wyróżnia MCK to zielona dolina, czyli obsiany trawą dach, przez który można przejść z jednej strony gmachu na drugą. To nawiązanie do dawnej drogi łączącej Bogucice z Katowicach.

DAWID CHALIMONIUK

Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta

DAWID CHALIMONIUK

DAWID CHALIMONIUK

DAWID CHALIMONIUK

Tomasz Konior to jeden z najbardziej znanych architektów. Wielu pewnie kojarzy go z gmachem NOSPR czy otwartym właśnie Supersamem. W pracowni Koniora powstają jednak także projekty osiedli mieszkaniowych, a jednym z nich jest osiedle Wille Parkowa. To kameralne osiedle, które powstało w okolicy ul. Mikołowskiej tuż przy Parku Kościuszki.

Osiedle składa się z pięciu budynków rozmieszczonych na liczącej 5 tys. metrów kwadratowych działce. Obiekty wyglądają jak rozrzucone ceglane kostki. - Cegła jest materiałem zdrowym, ludzkim i przyjaznym. Jak mało który opiera się czasowi i modom. Do budowy każdej z willi użyto materiału o innym odcieniu - mówił o projekcie Tomasz Konior.

Ciekawostka: osiedle Willle Parkowa było jedną z ostatnich realizacji katowickiej firmy GC Investment, co do której sąd ogłosił upadłość układową.

Fot. Bartek Barczyk

Fot. Bartek Barczyk

Fot. Bartek Barczyk

Biuro z Gliwic stworzyło niecodzienny dom jednorodzinny. Nie budowano go od nowa, ale gruntownie przebudowano dom jednorodzinny z lat 70. Architekci zaznaczają, że inwestor miał ograniczoną pulę pieniędzy. Dlatego zdecydowano się na rozbudowę w systemowej technologii domów drewnianych. Na plac budowy przyjechały więc gotowe stropy i ściany. Dało to konieczne oszczędności. Efekt?

Do nudnej kostki z czasów PRL-u dobudowano dwie kolejne, ustawione na sobie. W dolnej jest ganek, wiatrołap i pokój dzienny. Na górze powstała sypialnia. Dodatkowo kostki są wsparte na słupkach fundamentowych. Dało to efekt oderwania ich od ziemi.

Przy tyskim jeziorze powstała wijąca się promenada, nowa plaża, siłownia, wyremontowano też ciąg pieszo-rowerowy. Promenadę tworzą przeplatające się ze sobą deski ułożone pod różnymi kątami. Drewniane są też siedziska nad wodą. Prace kosztowały miasto około 4 mln zł.

W tym miejscu planowane są kolejne inwestycje. Zgodnie z kolejną koncepcją, zagospodarowanych zostanie około 22 tys. metrów kwadratowych brzegu jeziora. Powstaną tu: duży budynek szkoleniowy, budynek szkutni oraz osiem mniejszych budynków dla klubów żeglarskich. Całość uzupełnią m.in. pomosty i nowo zaprojektowana zieleń.

Budynek Muzeum Ognia miał przypominać płożący po ziemi płomień. - Połamaliśmy ten budynek, pofałdowaliśmy, wykrzywiliśmy, podcięliśmy, żeby pokazywał, jak ogień zachowuje się w naturze - mówiła nam niedawno Barbara Grąbczewska.

W efekcie przy "wiślance" kierowcy widzą trzy przepływające obok siebie ściany pokryte miedzią. W środku stworzono ekspozycję, której tematem przewodnim jest ogień. - Chodzi nie tylko o kopalnie i huty, które mają związek z całym regionem. Ale też o historię miasta, które kilkakrotnie ucierpiało od pożarów. W 1702 roku doszczętnie spłonęło, a rocznica tego wydarzenia obchodzona jest w Żorach jako Święto Ogniowe. Sama nazwa miasta pochodzi od słowa "żar" - mówił Sławomir Mazar z firmy AdVenture Multimedialne Muzea, która zaprojektowała ekspozycję w Muzeum Ognia.

DAWID CHALIMONIUK

DAWID CHALIMONIUK

DAWID CHALIMONIUK

DAWID CHALIMONIUK

To drugi projekt mikołowskiej pracowni w tegorocznej edycji konkursu. Dom w Krostoszowicach to dwukondygnacyjny budynek, którego niższa część jest zagłębiona w terenie z powodu sporego spadku działki. - Podstawą kompozycji są dwie bryły spięte betonową opaską w poziomie przyziemia. Charakterystycznym elementem jest symetryczny dwuspadowy dach o kącie nachylenia 30 stopni - opisują architekci. Całość zaczęto budować w 2013 roku. Dom ma nieco ponad 300 metrów kwadratowych powierzchni.

To dom Roberta Koniecznego zbudowany w Brennej. Budynek jest nietypowy, dlatego że niemal cały zbudowany jest z betonu. Z daleka wygląda jakby spływał po zielonym zboczu góry. - Przymierzałem się do tego dwa lata. Chciałem sięgnąć do motywu dachu polskiego, czyli charakterystycznych domów z "czapą". I pierwszy projekt właśnie taki był. Wyszło jednak źle - opowiadał Robert Konieczny.

- W biurze rozpoczęła się burza mózgów. Wiedziałem, czego chcę. To miał być parterowy dom z widokiem w jednym kierunku. Problem był w tym, że miała pod nim swobodnie przepływać woda ze zbocza góry. Można było postawić dom na palach albo na trzech ścianach ułożonych w poprzek stoku. Tylko że coś takiego byłoby niestabilne. Szukaliśmy pomysłu, jak to stężyć. I właśnie wtedy pojawiła się propozycja, by obrócić dach do góry nogami. - Było trochę śmiechu, ale gdy zrobiliśmy to na komputerze, poprawiłem kąty ścian i uznałem, że to jest to - mówił o swej Arce architekt.

fot. KWK PROMES

fot. KWK PROMES

fot. Juliusz Sokołowski/ mat. Centrum Architektury

Architekci w tym przypadku mieli trudne zadanie. Chcieli stworzyć nowoczesną przestrzeń, która będzie sąsiadować ze stuletnią, neoromańską bryłą kościoła św. Jacka. Powstały ogród różańcowy podzielono na wiele mniejszych fragmentów, którym nadano nieregularny kształt. W ramach inwestycji udało się też zbudować salę prób i budynek warsztatów muzyczno-teatralnych. Nowy budynek został nieco ukryty pod ziemią. Przykryto go skośnym dachem, na którym wkrótce wyrośnie trawa.

Okazuje się, że katowicka moderna wygląda pięknie nie tylko z zewnątrz. Po przebudowach i adaptacjach obszerne i jasne mieszkania stają się jeszcze bardziej przyjazne i wyjątkowe. Tak było z jednym z mieszkań w domu z lat 30. minionego stulecia, którego wnętrza na nowo zaplanowali Ewa i Błażej Janikowie z pracowni M.O.C Architekci.

- Staraliśmy się zachować wartościowe elementy w mieszkaniu. Zachowaliśmy m.in. oryginalny dębowy parkiet oraz stolarkę w drzwiową. Zależało nam na tym, żeby przestrzeń mieszkania zdefiniować zabudowanymi elementami. Zrobiliśmy tak w każdym pomieszczeniu. Zastosowaliśmy drewno i naturalne kamienie takie jak marmur - mówi Ewa Janik.

fot. M.O.C. Architekci

fot. M.O.C. Architekci

fot. M.O.C. Architekci

Architekci mogą dostać nagrodą za własną pracownię w Gliwicach. Pracownia ma na koncie kilka udanych projektów. A ich własne biuro może stać się dowodem na nieprawdziwość powiedzenia, że "szewc bez butów chodzi".