Absolutna rewelacja tegorocznego OFF Festivalu. Ci, którzy krzywili się na ten pomysł organizatorów i narzekali, że OFF zamienia się w Opole szybko ucichli pod naporem entuzjastów. Teraz, jeśli nawet ktoś przetrwał ten koncert zaciskając zęby, nie wypada mu się do tego przyznać. Zdaje się, że Zbigniew Wodecki właśnie stał się nowym idolem młodego pokolenia.
Koncert był znakomity. Pierwszy utwór publiczność przyjęła z rezerwą, ale potem z piosenki na piosenkę entuzjazm przed sceną główną rósł. Artyści musieli to czuć, bo też rozpromieniali się coraz bardziej. Momentami było mocno funkowo, a przez cały czas radośnie, słodko i lekko. I to perfekcyjne, krystaliczne brzmienie! Zbigniew Wodecki w rozmowie przed koncertem nie wykluczył, że materiał wyjdzie na płycie. Czekam na nią z niecierpliwością.
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Ich "World Music" to rewelacyjna płyta, ale odsłuchana na domowym komputerze brzmi słabo w porównaniu do wersji koncertowej. To scena jest żywiołem Goat. Niełatwo było porwać do tańca zmęczoną czterodniowym maratonem publiczność, ale zamaskowanemu bandowi udało się to bez najmniejszego problemu. Nie wypada nie dać z siebie wszystkiego, skoro zespół się nie oszczędza. A dwie dziko roztańczone śpiewające szamanki nie ustawały ani na chwilę. Kiedy pod koniec koncertu zaczął kropić deszcz, wyglądało, jakby to Goat sprowadzili go swoim szaleńczym obrzędem.
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Jeśli nazwa jakiejś grupy wypisana jest na oficjalnych festiwalowych plakatach największymi literami, oczekiwania wobec ich występu zawsze są wygórowane. The Smashing Pumpkins nie zawiedli. Jasne, Billy Corgan nie jest już taki piękny, młody i wściekły jak kiedyś, ale jeśli ktoś nie zauważył od nagrania "Siemese Dream" upłynęło dwadzieścia lat. Bardziej niż to, ile waży dzisiaj Billy (albo jak chcą niektórzy Belly) Corgan, interesuje mnie to, że napisane przez niego piosenki sprzed dwudziestu lat nadal brzmią doskonale. Nowe też są niczego sobie. A jemu nadal chce się grać.
Fot. Iwona Sobczyk
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Grał na Śląsku niespełna dwa lata temu, teraz wrócił z nowym albumem. Wystąpił na scenie eksperymentalnej, ale równie dobrze sprawdziłby się na głównej. John Grant to komik i melancholijny intelektualista w jednej osobie, błyskotliwy artysta, który ma wyjątkowy talent do pisania dobrych piosenek. Panie Grant, niech Pan znów nas odwiedzi.
Fot. Iwona Sobczyk
Fot. Iwona Sobczyk
Zapowiadało się, że będzie co najmniej intersująco. Było wspaniale. Bohren & Der Club Of Gore wygrywają rywalizację z Goat i Godspeed You! Black Emperor w konkursie na najbardziej tajemniczy zespół OFF Festivalu. Trzeba się było dobrze przypatrzeć, żeby zauważyć, że na tonącej w dymie i skąpo oświetlonej scenie w ogóle ktoś stoi. Rozgadana i ruchliwa zwykle publiczność imprezy tym razem poddała się klimatowi. Tłum tkwił nieruchomo jak zaczarowany.
Miała przyjechać Solange, przyjechali oni. I chyba nikt nie czuł się rozczarowany. The Paradise Bangkok Molam International Band doskonale sprawdzili się na OFF-ie. Pewnie lepiej niż sprawdziłaby się mocno jednak popowa Solange.
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Było, oj było słychać narzekania, że mało w tym roku w programie znalazło się elektroniki. A jeśli już jakaś była, to raczej późno w nocy dla wytrwałych. Poza tym królowało przede wszystkim gitarowe granie. I dobrze. Mamy już w Katowicach jeden - znakomity zresztą - festiwal Tauron Nowa Muzyka, gdzie to elektronika ma pierwszeństwo. Pozostaje tylko się cieszyć, że każda z tych imprez idzie swoją drogą.
Tym bardziej, że gitarowe granie na tegorocznym OFF-ie było różnorodne i na wysokim poziomie. W porządku, My Bloody Valentine nie porwali. Godspeed You! Black Emperor zażądali wiele od publiczności, ale muzyka, alternatywna to przecież niekoniecznie rzecz lekka, łatwa i przyjemna. Na Brutal Truth i Fucked Up też nie było łatwo, ale czy to sprawiło, że ludzie gorzej się bawili? Wściekle zaatakowali Girls Against Boys. The Pop Group udowodnili, że nadal mają mnóstwo energii. Pozytywnym zaskoczeniem byli The Walkmen. Nie należę do ich zaciekłych fanek. Obawiałam się, że będą przynudzać, ale było po prostu pięknie. No i debiutanci z Metz! Mało kto przed sceną wiedział, kim jest szalejący z mikrofonem człowiek, ale jestem pewna, że po koncercie wszyscy pobiegli sprawdzać skąd się wziął ten cały Metz.
Fucked Up Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Brutal Truth Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
The Walkman Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Muzyczne hity tegorocznego OFF-a można by wymieniać długo, a każdy pewnie inaczej ułożyłby sobie listę faworytów. Co poza muzyką? Hitem był strażacki wąż, elegancko nazywany fontanną. Rzecz prosta i genialna. Doskonale bawiły się obie strony. Rozpromienieni strażacy mieli niezłą radochę z każdego "upolowanego" strumieniem wody festiwalowicza. A kolejne "ofiary" schodziły się pod "fontannę" tłumnie i ochoczo.
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Ze względu na upały organizatorzy odstąpili od swoich surowych zasad i pozwolili wnosić na teren imprezy swoją własną wodę w półlitrowych, odkręconych butelkach. Lepsze to, niż nic. Jeśli komuś wody zabrakło, mógł kupić ją na terenie festiwalu i wynieść poza strefę gastro. Wbrew czarnym zapowiedziom niektórych uczestników OFF-a "mineralna" nie kosztowała wcale krocie. Jasne, dwa i pół złotego za półlitową butelkę, to za dużo, ale tyle samo trzeba zapłacić w wielu sklepach.
To, z czego niektórzy się ucieszyli, inni uznali za skandal. W intrenecie pełno jest komentarzy ludzi oburzonych ograniczeniami. Czemu tylko półlitowe butelki i to bez zakrętek? Czy rekwirowanie zakrętek przez ochronę nie podpada przypadkiem pod łamanie świętego prawa własności i przepisów BHP na dodatek? Wyjaśnienia organizatorów, że to wszystko ze względów bezpieczeństwa mało do kogo trafiały. A szkoda, bo to nie był żaden wymysł. Zanim zespół wystąpi na festiwalu, podpisuje umowę, do której może wprowadzić też swoje własne zastrzeżenia. Niektórzy nie życzą sobie być fotografowani, inni uznają za niebezpieczne przedmioty zakręcone półlitrowe butelki z wodą. Dziwne? Jasne, ale nie od dzisiaj wiadomo, że "dziwny jest ten świat".
Szkoda tylko, że nie zdecydowali się spełnić innego postulatu publiczności i ustawić na terenie festiwalu beczkowozu z pitną wodą. To pewnie nie kosztowałoby majątku, a festiwalowicze poczuliby, że organizatorzy faktycznie robią wszystko, żeby o nich zadbać.
Temat wody zdominował tegoroczny OFF. Równie często co narzekania na ograniczenia dotyczące pitnej wody było słychać komentarze dotyczące braku wody bieżącej. Jak zwykle na OFF-ie nie było gdzie umyć rąk. Podobno gdzieś za jakimiś drzewami obok którejś ze scen był kran, ale mało kto nim słyszał, a jeszcze mniej osób go widziało.
Jedyne miejsce z wodą na OFF-ie - stanowisko strażaków Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
Teoretycznie na terenie festiwalu można było korzystać z wi-fi. W praktyce sieć gubiła się i blokowała, utrudniając pracę dziennikarzom, a reszcie uczestników kontakt ze światem i sobą nawzajem. Na dodatek zasięg traciły też telefony. Może w przyszłym roku należałoby uruchomić na festiwalu tradycyjną pocztę? Już widzę tych listonoszy śmigających na rowerach między scenami.
Gdy inne festiwale idą w multidyscyplinarność, OFF traktuje ten pomysł nieco po macoszemu. Owszem, była jak zwykle Kawiarnia Literacka (znakomita w tym roku), było parę spotkań z muzykami, późnonocne projekcje filmowe i reprodukcje wywieszone na ogrodzeniu, ale to trochę mało. W ubiegłym roku świetnie sprawdził się muzyczny namiot Miasta Ogrodów (na zdjęciu) i wędrujący po mieście muzyczny projekt BNNT. W tym roku nic takiego się nie zdarzyło. Może warto byłoby pomyśleć o partnerach, którzy pomogliby OFF-owi zbudować sensowny program pozamuzycznych atrakcji?
OFF się skomercjalizował, a organizatorzy chcą wyłącznie się obłowić. Muszą być beznadziejni, skoro tylu artystów (trójka) w ostatniej chwili odwołało swój przyjazd. My Bloody Valentine chyba zwariowali, skoro każą ludziom przynieść na koncert zatyczki do uszu. Pewnie sami je produkują, a głośnymi koncertami napędzają sobie sprzedaż. Jedzenie było za drogie. Kto to widział kupować kawałek ciasta za 7,50 zł i herbatę za 5 zł! Zabrakło biletów, przez co niektórzy wielbiciele muzyki na darmo przejechali setki kilometrów, odbili się od pustych kas i zaraz musieli wracać. No bo czemu niby mieliby przed wyruszeniem w swoją tysiąc kilometrową trasę rezerwować sobie te bilety w internecie? Przyjeżdżają, więc bilety mają być. A jak nie ma, to dodrukować. W sumie, może to i dobrze, że wrócili do domu, bo na OFF-ie w dzień było za gorąco, w nocy za zimno, a w Dolinie Trzech Stawów czekała tylko udręka i pasmo ciągłych rozczarowań.
Takie opinie o tegorocznym OFF Festivalu znalazłam w internecie. I to właśnie je uznaję za największy kit festiwalu.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze