Niedawno jeden z regionalnych polityków pytany o najlepsze posady w regionie wymienił dwie. Pierwsza to marszałek województwa, a druga to prezes Kompanii Węglowej. Od czerwca ubiegłego roku na czele największej firmy górniczej w Europie stoi Joanna Strzelec-Łobodzińska, była wiceminister gospodarki. Dziś mało już kto pamięta, że aby stanąć na czele KW wystartowała w konkursie, a oceniali ją jej podwładni z resortu. Obecna prezes wygrała, ale nie obyło się bez ostrych komentarzy. Choć nikt nie kwestionował jej kompetencji, to dla niektórych był to jaskrawy dowód na to, że konkursy na ważne stanowiska są fikcją. Wszystko to nie zmienia faktu, że bycie szefem kilkudziesięciu tysięcy osób, oznacza ogromne wpływy.
Jedna z najbogatszych Polek. Niektórzy nazywają ją królową kawy. Jest właścicielką firmy Mokate, potentata branży. Dla wielu jest przykładem idealnej kariery i dowodem na to, że pracowitość zawsze procentuje. Czasem też trzeba do tego dodać odrobinę sprytu i reklamy. Dziesięć lat temu opowiadała Gazecie, że długo nie mogła zrozumieć, dlaczego nikt nie chce kupować cappuccino. Zrozumiała, gdy odwiedziła swojego dostawcę folii. Sekretarka podała cappuccino, ale zamiast zalać je wodą, proszek wysypała na zaparzoną kawę. Myślała, że w ten sposób robi się piankę. Interes ruszył, gdy Mokate wykupiło w telewizji reklamę, w której kelner pokazał, jak się robi cappuccino.
Nie dość, że Ślązaczka z krwi i kości to jeszcze najlepszy minister w rządzie Donalda Tuska. Czuwa nad wydawaniem miliardów unijnych dotacji.
Nie należy do PO, podkreśla, że nie jest politykiem i nie lubi chodzić stadami. Ostatnio zgodziła się jednak kandydować do Senatu. Szczera do bólu. Czy któryś z polityków odważyłby się powiedzieć, że wkrótce po raz ostatni dostaniemy naprawdę dużo pieniędzy z UE?
Kiedyś nauczycielka, potem skromna, ale pracowita posłanka, a dziś minister edukacji. W minionej kadencji była zastępczynią minister Katarzyny Hall, ale teraz gdy premier postanowił się z nią rozstać, objęła kierowanie całym resortem. Czy to oznacza wielkie wpływy? I tak i nie. Edukacja to grząski grunt i zły ruch na tym stanowisku może się dla polityka zakończyć bolesną porażką. Najlepszym przykładem tego jest los jednego z jej poprzedników Romana Giertycha. Zapytacie o wpływy? Proszę mi najpierw wskazać choć jednego polityka z naszego województwa, który stoi na czele któregoś z resortów. W tym przypadku brak odpowiedzi to najlepsza odpowiedź.
- Kieruje kulturą w regionie bez wstawania z domowego fotela - mówi o niej jedna ze znajomych. Łucja Ginko przez wiele lat były dyrektorem wydziału kultury w urzędzie marszałkowskim. Gdy odeszła na emeryturę, zastąpił ją wskazany przez nią współpracownik, a sama została... doradcą marszałka ds. kultury. To wszystko oznacza, że bez jej aprobaty nie odbędzie się żadna poważna impreza kulturalna w regionie. Ok. Trochę przesadziliśmy. Bez jej aprobaty żadna poważna impreza nie ma większych szans na finansowe wsparcie marszałka.
Przed laty nauczycielka, wiceprezydent Rudy Śląskiej, a dziś posłanka i członkini zarządu krajowego PO. Złośliwi mówią, że jej wpływowość ogranicza się do osoby Tomasza Tomczykiewicza, szefa śląskiej PO, ale to w zupełności wystarcza, by zaznaczyć swoją obecność. Udało jej się np. znaleźć w składzie komisji śledczej, która wyjaśniała okoliczności śmierci Barbary Blidy, w ostatnich wyborach była druga na liście do Sejmu w okręgu katowickim. Przykłada dużą wagę do tego co się dzieje na Śląsku i walczyła o to, że żeby kopalnie musiały płacić gminom podatki za podziemne budowle. Poprawka w tej sprawie ostatecznie upadła, ale opór i nadzieje jakie wywołała pokazuje, że Pietraszewska wie czego chce.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze