fot. fotopolska.eu
W tym roku Racibórz obchodzi 800-lecie praw miejskich, które nadał mu książę Kazimierz Opolski. W tym czasie największe tragedie spotkały miasto w XX wieku. Najpierw w 1945, a potem w 1997 roku.
Racibórz wzmiankowano w piśmiennictwie po raz pierwszy w 1109 roku. Anonim zwany Gallem, kronikarz Bolesława Krzywoustego wspominał o bitwie z wojskami morawskimi księcia Świętopełka rozbitymi przez armię Piasta broniącymi Śląsk. Na przełomie XII i XIII stulecia Racibórz stał się ważnym ośrodkiem politycznym, jedną z dwóch stolic księstwa opolsko - raciborskiego, siedzibą księcia.
W roku 1211 roku książę Mieszko Plątonogi, został księciem senioralnym, czyli jako najstarszy z Piastów objął dzielnicę senioralną z Krakowem jako stolicą. Tytularnie więc władca raciborski był więc również władcą Polski. W 1217 roku książę Kazimierz Opolski nadał na prawie flamandzkim Raciborzowi prawa miejskie. W roku 1241 Racibórz uchronił się przed najazdem Mongołów. Tatarzy pobili podówczas Henryka Pobożnego w bitwie pod Legnicą. Racibórz stał na drodze pochodu ordy, ale bohaterska obrona doprowadziła do odwrotu wroga, który nie tylko nie odniósł zwycięstwa, ale według legendy na placu boju pozostawił także dowódcę. W 1246 roku na terenie miasta powstał klasztor dominikański, gdzie zapisano pierwsze słowa w języku polskim ('Gorze szą nam stalo', czyli 'spadło na nas wielkie nieszczęście').
W latach 1280 - 1287 buduje się Zamek na Ostrogu. Ta część Raciborza aż do XX stulecia będzie oddzielona od miasta, będzie symbolem władzy książęcej, po drugiej stronie rzeki rządzić będzie miasto. W 1287 roku na terenie Raciborza dochodzi do ważnego pojednania. Książę Henryk Probus i biskup Tomasz II 'zakopali' wtedy topór wojenny. Cała sprawa przypominała nieco spór między św. Stanisławem i królem Bolesławem Śmiałym, lub między Tomaszem Beckettem i królem Henrykiem II i była reminiscencją sporu między władzą kościelną i świecką o prymat w średniowiecznej Europie.
W 1336 roku Racibórz przechodzi pod panowanie czeskich Przemyślidów i od tej pory karuzela władców nabiera znaczącego przyśpieszenia.
Już dwa wieki później w 1532 roku miasto dostaje się w ręce Hohenzollernów, a następnie swoje 'pięć minut' mają Habsburgowie. Ci ostatni tracą Racibórz razem z dużą częścią Śląska w wyniku przegranej wojny z Prusami w 1742 roku. W międzyczasie następują dwa ważne wydarzenia - pierwszym jest powstanie prawdopodobnie najstarszego polskiego browaru (1567), drugim przemarsz wojsk króla Jana III Sobieskiego udających się pod Wiedeń. Niezwykle ważny dla dziejów Raciborza staje się wiek XIX. Powstają fabryki, znakomicie funkcjonuje przemysł spożywczy (słynne na całą Europę czekolady Sobtzchicka), tytoniowy (cygara z Raciborza były dostępne w całej Rzeszy Niemieckiej) i metalowy. W 1921 roku doszło do plebiscytu, który określił przynależność Raciborza na okres dwudziestolecia międzywojennego. Pozostał on po niemieckiej stronie granicy, która zresztą przebiegała na Dębiczu.
Na zdjęciu: Lata 1737-1752 , Panorama Raciborza ze 'Scenographia urbium Silesiae' F.B. Wernera
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze