Kopalnia rozpoczęła wydobycie już w 1879 roku, ale oficjalnie powstała w 1881 z połączenia kilku kopalń i pól górniczych pod nazwą Vereinigte Karsten-Centrum. Na początku 20 wieku poprzez szyb wentylacyjny zaczęto pobór wody dołowej dla mieszkańców.
Od 1945 roku zakład funkcjonował pod nazwą Centrum. Od tego samego roku przy kopalni powstał również obóz pracy przymusowej dla więźniów, internowanych i jeńców, w którym mogło przebywać nawet 1400 osób.
W latach 50. znów zmieniono nazwę kopalni na Dymitrow. Wszystko na cześć bułgarskiego działacza komunistycznego Georgija Dymitrowa.
Do dawnej nazwy Centrum powrócono dopiero w 1990, a trzy lata później przeszła do Bytomskiej Spółki Węglowej i została połączona z kopalnią Szombierki, którą w niedługim czasie i tak zlikwidowano. W 2003 roku kopalnia Centrum stała się częścią Kompanii Węglowej, a następnie połączona w dwuruchową KWK Bobrek-Centrum.
24 marca 2015 roku zarząd Kompanii Węglowej podjął uchwałę, w której zdecydowano o rozdzieleniu KWK Bobrek-Centrum. Wyodrębniona KWK Centrum weszła w struktury Spółki Restrukturyzacji Kopalń i została postawiona w stan likwidacji.
Kopalnia jednak spełnia ważne zadanie. Jej najgłębszy szyb Budryk - usytuowany na dnie niecki bytomskiej - liczy sobie 980 metrów, a to sprawia, że wody okolicznych kopalń spływają właśnie w jego rejon. Już dziś przepompowuje się tu 9,3 m sześc. wody na minutę. Ilość ta ma wzrosnąć trzykrotnie, bo miasto szykuje się do budowy wielkiej przepompowni. Ta ma być gotowa do końca 2020 roku.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze