Jerzy Gorzelik: Moje barwy są śląskie

BARTŁOMIEJ BARCZYK

1 z 7

Jerzy Gorzelik lider RAŚ

<b>SZOMBIERKI </b> </p>
Stąd pochodzi rodzina mojego ojca. Mój pradziadek Antoni Gorzelik był katolickim pacyfistą.
</p> Mamy jego zdjęcie z czasów I wojny światowej. Stoi w mundurze i pikelhaubie z karabinem, który jest większy od niego. Ale pradziadek strzelał tylko w powietrze i modlił się, żeby kula nikogo nie zabiła.
</p> W plebiscycie jego brat był za Niemcami, a on sam za Polską, więc przeniósł się z rodziną na polską stronę, do Katowic.
</p> Mój ojciec zawsze z sentymentem opowiadał o Szombierkach.
</p> Tu stoi też budynek elektrociepłowni. Zawsze fascynowała mnie jego architektura i kapitalne położenie. Nawet w Zagłębiu Ruhry nie mają takiego obiektu, bo nie zdążyli żadnego uratować. Kiedy byłem we władzach województwa, staraliśmy się znaleźć nową funkcję dla tego niezwykłego kompleksu.
</p> Był pomysł, żeby urządzić w nim urządzić Śląski Park Nauki. Niestety, budynek przeszedł w prywatne ręce i niszczeje.

GRZEGORZ CELEJEWSKI

2 z 7

SZOMBIERKI

Stąd pochodzi rodzina mojego ojca. Mój pradziadek Antoni Gorzelik był katolickim pacyfistą.

Mamy jego zdjęcie z czasów I wojny światowej. Stoi w mundurze i pikelhaubie z karabinem, który jest większy od niego. Ale pradziadek strzelał tylko w powietrze i modlił się, żeby kula nikogo nie zabiła.

W plebiscycie jego brat był za Niemcami, a on sam za Polską, więc przeniósł się z rodziną na polską stronę, do Katowic.

Mój ojciec zawsze z sentymentem opowiadał o Szombierkach.

Tu stoi też budynek elektrociepłowni. Zawsze fascynowała mnie jego architektura i kapitalne położenie. Nawet w Zagłębiu Ruhry nie mają takiego obiektu, bo nie zdążyli żadnego uratować. Kiedy byłem we władzach województwa, staraliśmy się znaleźć nową funkcję dla tego niezwykłego kompleksu.

Był pomysł, żeby urządzić w nim urządzić Śląski Park Nauki. Niestety, budynek przeszedł w prywatne ręce i niszczeje.

<b>STADION RUCHU CHORZÓW </b> </p>
Ojciec był kibicem Ruchu od 1948 roku, czyli odkąd skończył osiem lat. Ja też już w dzieciństwie połknąłem piłkarskiego bakcyla. </p> Pamiętam, jak pierwszy raz ojciec zaprowadził mnie na mecz, we wrześniu 1983 roku. Wtedy się stało albo siedziało na gazetach, bo nie było krzesełek, tylko beton. Mieliśmy miejsce w sektorze 10. Ruch grał z Widzewem Łódź, który wtedy był potęgą. Mecz zakończył się bezbramkowym remisem.
</p> Ojciec chodził regularnie na mecze w latach 70., potem coraz mniej, bo uznał, że już nie ma na co patrzeć.
</p> Ja pamiętam świetnie mecz Ruchu z Lechią Gdańsk o utrzymanie się w ekstraklasie. Bramkarz Ruchu Janusz Jojko sam sobie wbił piłkę do bramki. Niebiescy po raz pierwszy w swojej historii spadli do drugiej ligi, a ojciec utwierdził się w swoim przekonaniu, że na stadion nie ma już co przychodzić.
</p> Wieczorem po tym meczu wyjeżdżałem na obóz harcerski. W naszym szczepie obok kolegów z Koszutki, którzy kibicowali za Ruchem, byli też chłopcy z osiedla Ducha - kibice GKS-u. Strasznie sobie na nas używali.

GRZEGORZ CELEJEWSKI

3 z 7

STADION RUCHU CHORZÓW

Ojciec był kibicem Ruchu od 1948 roku, czyli odkąd skończył osiem lat. Ja też już w dzieciństwie połknąłem piłkarskiego bakcyla.

Pamiętam, jak pierwszy raz ojciec zaprowadził mnie na mecz, we wrześniu 1983 roku. Wtedy się stało albo siedziało na gazetach, bo nie było krzesełek, tylko beton. Mieliśmy miejsce w sektorze 10. Ruch grał z Widzewem Łódź, który wtedy był potęgą. Mecz zakończył się bezbramkowym remisem.

Ojciec chodził regularnie na mecze w latach 70., potem coraz mniej, bo uznał, że już nie ma na co patrzeć.

Ja pamiętam świetnie mecz Ruchu z Lechią Gdańsk o utrzymanie się w ekstraklasie. Bramkarz Ruchu Janusz Jojko sam sobie wbił piłkę do bramki. Niebiescy po raz pierwszy w swojej historii spadli do drugiej ligi, a ojciec utwierdził się w swoim przekonaniu, że na stadion nie ma już co przychodzić.

Wieczorem po tym meczu wyjeżdżałem na obóz harcerski. W naszym szczepie obok kolegów z Koszutki, którzy kibicowali za Ruchem, byli też chłopcy z osiedla Ducha - kibice GKS-u. Strasznie sobie na nas używali.

<b>KOSZUTKA </b> </p>
To miejsce, w którym się wychowałem, choć urodziłem się w Zabrzu. Rodzicom dano do wyboru: szpital w Sosnowcu albo w Zabrzu. Do Sosnowca było bliżej, ale oczywiście zdecydowali się na Zabrze.
</p> Niechęć do Zagłębia brała się wówczas z nieufności do komunistycznej władzy. Poza tym ojciec chciał, żeby jego syn urodził się na Śląsku.
</p> Mój blok przy Okrzei na Koszutce ze względu na kształt nazywano 'podkową'. W naszej klatce było mieszane towarzystwo: starsze małżeństwo ze Wschodu bardzo za Polską i Ślązacy, którzy mieli rodziny w Niemczech. Nieraz te rodziny pisały do nich po niemiecku, więc sąsiedzi przychodzili do mamy, która była germanistką, żeby pomagała tłumaczyć. Z mówieniem szło im lepiej.
</p> Mam podobne wspomnienia do innych - jak mama nie chciała, żebym rozumiał coś z rozmowy, przechodziła z sąsiadkami na niemiecki.
</p> Na Koszutce mieszkałem do studiów, a po powrocie z Krakowa zamieszkałem na Tysiącleciu. Nie lubię blokowisk i chętnie się stamtąd wyprowadziłem. Podoba mi się jedno: na Tysiącleciu wszystko - od nazwy osiedla po nazwy ulic miało być superpolskie, a ludzie i tak mówią po swojemu 'Tauzen'.

GRZEGORZ CELEJEWSKI

4 z 7

KOSZUTKA

To miejsce, w którym się wychowałem, choć urodziłem się w Zabrzu. Rodzicom dano do wyboru: szpital w Sosnowcu albo w Zabrzu. Do Sosnowca było bliżej, ale oczywiście zdecydowali się na Zabrze.

Niechęć do Zagłębia brała się wówczas z nieufności do komunistycznej władzy. Poza tym ojciec chciał, żeby jego syn urodził się na Śląsku.

Mój blok przy Okrzei na Koszutce ze względu na kształt nazywano 'podkową'. W naszej klatce było mieszane towarzystwo: starsze małżeństwo ze Wschodu bardzo za Polską i Ślązacy, którzy mieli rodziny w Niemczech. Nieraz te rodziny pisały do nich po niemiecku, więc sąsiedzi przychodzili do mamy, która była germanistką, żeby pomagała tłumaczyć. Z mówieniem szło im lepiej.

Mam podobne wspomnienia do innych - jak mama nie chciała, żebym rozumiał coś z rozmowy, przechodziła z sąsiadkami na niemiecki.

Na Koszutce mieszkałem do studiów, a po powrocie z Krakowa zamieszkałem na Tysiącleciu. Nie lubię blokowisk i chętnie się stamtąd wyprowadziłem. Podoba mi się jedno: na Tysiącleciu wszystko - od nazwy osiedla po nazwy ulic miało być superpolskie, a ludzie i tak mówią po swojemu 'Tauzen'.

<b>ASZA </b> </p>
Blisko mojego domu był teren, na którym Huta Baildon składowała odpady: rdzawe popioły i żużel. Stąd jego nazwa od niemieckiego słowa 'Asche', czyli popiół. Urządzaliśmy tu sobie lodowisko do hokeja. Z górki można było zjeżdżać na sankach. To było świetne miejsce do zabaw.

GRZEGORZ CELEJEWSKI

5 z 7

ASZA

Blisko mojego domu był teren, na którym Huta Baildon składowała odpady: rdzawe popioły i żużel. Stąd jego nazwa od niemieckiego słowa 'Asche', czyli popiół. Urządzaliśmy tu sobie lodowisko do hokeja. Z górki można było zjeżdżać na sankach. To było świetne miejsce do zabaw.

<b>WIEŻA SPADOCHRONOWA </b> </p>
Symbol iluzji mojego dzieciństwa. Byłem zaangażowany w harcerstwo i uważam, że wiele mi dało. </p>
Wieża Spadochronowa była symbolem, a książka Kazimierza Gołby była obowiązkową lekturą. Byłem pod jej wrażeniem. Sprzedawałem cegiełki na pomnik harcerzy, który dziś stoi na katowickim rynku. Potem jednak przez ten pomnik z harcerstwem się rozstałem.
</p> To był koniec lat 80. Mieliśmy pełnić warty honorowe 1 i 4 września, czyli w rocznicę rzekomej obrony Wieży Spadochronowej. Patrzę, a przy pomniku czerwone flagi. Napisałem pismo do komendanta hufca wyrażające moje oburzenie. Upomnieli mnie za to naganą, to był koniec mojej przygody z harcerstwem.
</p> Wieża jest dla mnie symbolem rozczarowania polską narracją o Górnym Śląsku. Nie tylko szkoła kształciła nas w przekonaniu, że to, co śląskie, jest poślednie, że nie było tu kultury wysokiej. Zacząłem odkrywać, że jednak była, że było opactwo w Rudach, a wielki architekt Dominikus Boehm zaprojektował kościół św. Józefa w Zabrzu.
</p> Uświadomiłem sobie, że traktowano nas jak kolonię nie tylko w wymiarze gospodarczym, bo usiłowano także przemilczeć naszą historię.

GRZEGORZ CELEJEWSKI

6 z 7

WIEŻA SPADOCHRONOWA

Symbol iluzji mojego dzieciństwa. Byłem zaangażowany w harcerstwo i uważam, że wiele mi dało.

Wieża Spadochronowa była symbolem, a książka Kazimierza Gołby była obowiązkową lekturą. Byłem pod jej wrażeniem. Sprzedawałem cegiełki na pomnik harcerzy, który dziś stoi na katowickim rynku. Potem jednak przez ten pomnik z harcerstwem się rozstałem.

To był koniec lat 80. Mieliśmy pełnić warty honorowe 1 i 4 września, czyli w rocznicę rzekomej obrony Wieży Spadochronowej. Patrzę, a przy pomniku czerwone flagi. Napisałem pismo do komendanta hufca wyrażające moje oburzenie. Upomnieli mnie za to naganą, to był koniec mojej przygody z harcerstwem.

Wieża jest dla mnie symbolem rozczarowania polską narracją o Górnym Śląsku. Nie tylko szkoła kształciła nas w przekonaniu, że to, co śląskie, jest poślednie, że nie było tu kultury wysokiej. Zacząłem odkrywać, że jednak była, że było opactwo w Rudach, a wielki architekt Dominikus Boehm zaprojektował kościół św. Józefa w Zabrzu.

Uświadomiłem sobie, że traktowano nas jak kolonię nie tylko w wymiarze gospodarczym, bo usiłowano także przemilczeć naszą historię.

GRZEGORZ CELEJEWSKI

7 z 7

Jerzy Gorzelik

jerzy gorzelik raś ruch chorzów

Jerzy Gorzelik: Moje barwy są śląskie

W Katowicach stanął gmach, którego nie miała nawet Warszawa. "Chcemy zwrotu, nie powinien być państwowy"

Nie żyje mistrz Polski w barwach Ruchu Chorzów

Podziemne rozmowy o Śląsku. Nieszczęściem będzie pogłębienie się sytuacji, która jest dziś

Wybieramy najlepsze trasy rowerowe w naszym regionie [PLEBISCYT]

Teatr potrzebuje metafory. Aby biografia "zagrała" na scenie, trzeba ją podkoloryzować i podlać nieco szaleństwem

Dzwony kościoła w Bytomiu po stu latach przestały bić. Miały tylko zostać wyciszone, ale zamilkły na dobre

"Wampiry" pojawiały się nocą. Nie dało się ich okiełznać. Teraz straszą powodzie błyskawiczne

Popularne

Awantura na lotnisku. Pasażerowie nie zostali wpuszczeni do samolotu, Ryanair: nie było ich przy bramce

Prokuratura przyjrzy się "obywatelskiemu zatrzymaniu" w szpitalu w Oleśnicy. Reaguje też policja

Po awanturze Brauna w szpitalu w Oleśnicy. Lekarka Gizela Jagielska: Pacjentki są zastraszone, przerażone

Dyrektorka przedszkola udostępniła skandaliczny apel do Ukraińców. "Żywimy wasze dzieci"

Grzegorz Braun zaatakował lekarkę w szpitalu w Oleśnicy. Nazwał ją morderczynią, bo dokonała aborcji 9-miesięcznego płodu

Wybieramy najlepsze trasy rowerowe w naszym regionie [PLEBISCYT]

Warmińsko-mazurskie: region życzliwych sąsiedztw i niewykorzystanego potencjału wspólnoty

Nadchodzą nowe obowiązki. Firmy muszą przyspieszyć transformację cyfrową

Wszystkie komentarze

Tematy ważne dla Katowic

Warto przeczytać