„Cichtowali” (czaili się), a potym nos „wochlyli” (wabili) łostomajtymi luftbalonami, coby sie „szkryflnońć” (podpisać). No i w gyszynku dowali swoja fotografio, na kery z „zadku” (tyłu) „stoło” (było napisane), co tyż łoni zwojujom. Kożdy cowiek, Ślonzok tyż swoj rozum mo i niy do sie belecym „zbamońćić” (kokietować). Co inkszego jak ftoś mo jakegoś „liplinga” (ulubieńca) i wiy wiela łon jes wert. Nasz głos tyż jes wiela wert i beztoż niy mogymy go dać jakymuś „lebrowi” (tyż „łojowi”, „bicwoniowi”, „bisadze” abo „niyszporkowi” – leniowi) ani „cygonowi” (kłamcy) i „wichlyrzowi” (oszustowi), coby nos „niyskorzi” (później) niy było gańba przed „ynklami” (wnukami).
Pełne korzystanie z serwisu wymaga włączonego w Twojej przeglądarce JavaScript oraz innych technologii służących do mierzenia liczby przeczytanych artykułów.
Możesz włączyć akceptację skryptów w ustawieniach Twojej przeglądarki.
Sprawdź regulamin i politykę prywatności.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
A takich Matoluszków z wielkimi kicholami, trza nazod zagnać do wulca.
I wyprać mu fuzlapy, bo niy za dobrze wonio.