Padajom, że szklerołza niy boli, ale skisz ni abo sie cowiek nałazi i znerwuje zaniym coś znojdzie, abo sie zblamuje.
Jak za staryj Polski nastoł kryzys, toż gruby pozawiyrali, a w niykerych wprowadziyli świyntowki, inacy turnuse. Fedrowali tam trzi dni w tydniu, zniyśli deputat i "wsparcie" (zapomogi).
Forsztelujcie se, że przed Bożym Ciałym mojicie łokna abcybildrami i świyntymi łobrozkami, pucujecie "lojchtry" (świeczniki) coby sie miechtały abo srywocie blumy z zegrodki, a tu jakeś "luftikuse" (gizdy i pyndziwiatry) gzujom po nagu na "kołach" (rowerach). A latoś może tak być. Musza tyż Wom wyzdradzić jaki zy mie gupielok i wytuplikować, fto to taki Maria Hilf.
Latoś niy bydzie pońci chopow i synkow do Piekarski Paniynki. Ale bydom Zielone Świontki i dziyń bajtla. Ponoć "wszysko gro i bucy" (nie ma się czym przejmować). Momy niy biadać i "ćiś" (iść) do roboty, golaca i gasthałzu. Ale tego, że ftoś nos "ćiśnie za balek" (wprowadza celowo w błąd), niy mogymy dać se spodobać.
Jo już żodnymu niy wierza. Niyroz badajom ludzi pora razy i jedna proba pokazuje co inkszego niźli drugo i może sie łokozać, że tym kerzi som ponoć zaflancowani nic niy bydzie, a uznani za zdrowych pozarożajom tych richtich zdrowych.
Zdowo sie, że nikerzi wleźli do glasszranku i przestali niy ino dychać, ale tyż myśleć.
To bydom "blank" (całkiem) inksze świynta niźli zawdy. Niyjedno my już przeżyli, ale "mom strach" (boję się), że we Wielkanoc nikerzi zacnom fajrować z cołkom familjom, nawet tom kero miyszko "ekstra" (oddzielnie).
Wszysko "ślazło" (zeszło) na dalszy plan - Srogi Post, palmiano niydziela, nawet wielkanocne schronianie.
Bydzie dziesiyńć lot nazod, jak moja dziołcha przismycyła do chałpy "larwy" (maski). I niy były łone na żodyn "maskynbal" (bal maskowy), ino kupione w japtyce. Potym, skuli rymy i kucanio, łobjesiyła jedna na "daklach" (uszach) i poszła do konzomu z zakrytym "dziubym" (twarzą). Wszyscy zacli citać, bo myśleli, że to jakiś "rapsik" (złodziej) i zaroz wyciongnie z kapsy "rebulik" (pistolet).
Skuli ty zarazy "łodkozali" (odmówili) łostomajte koncerty, tyjatry i "szpile" (gry), coby jedyn drugego niy "zaflancowoł" (zaraził). Beztoż niy noleży nikaj sie "smykać" (wałęsać) bez poczeby, a jak już dopadnie nos "ryma" (katar), a co gorsze "kucanie" (kaszel) i dostanymy "fibru" (gorączki), trza "drapko" (szybko) pylać do dochtora.
Łod Godnych Świyntow niy poradza sie "sturać" (opamiętać), bo durch mom jakoś fajera. Już nawet niy godom ło tych kościelnych, ale we familji jedyn bajtel mioł rocek, drugi dwa roki, a kamrat i brat z bratowkom gyburstag. Latoś piźnie tyż 100 lat bitwy warszawski i jedyn taki wpad na idyjo, coby wszyscy mieli wtynczos "fraj" (wolne).
Mogłoby sie zdować, że w te świynta bydymy mieć cego duszycka zapragnie - gryfnie poschroniane, "forant" (zapas) jodła i picio, familio kole siebie, gyszynki i świynty spokoj. Ale skisz jednego gyszynku spokoju niy bydzie. Bo jak sie tu radować z tego, że dostalimy pod gojik Insztytut Myśli Polski miana Ślonzoka Wojciecha Korfantego. Wykrakałach.
No i zacyno sie adwynt. Downi nawet gośne godanie było wtynczos zakozane, a terozki adwynt to cekanie z uciechom na maluśkego Ponjezuska.
W niykerych chałpach uchowały sie "świnki" (złote piynciomarkowki), a mianowali je tak beztoż, że tyla kosztowoł "spasiony" (utuczony) "wieprzek" (świnia). Ale to była abo "erbowizna" (dziedzictwo), abo gyszynk łod bogatych potkow na "radośnik" (chrzciny).
Wielce sie uradowałach, kej moj kamrat wyciongnył ze spodni szuflodki pamiontka ślubu swojego prastarzika. Zaś byłoby co spominać, za cym "sznupać" (szukać) i co "wyniuchać" (wywęszyć). Ale nawet sie za to niy zabrałach, bo noroz zrobiyło sie larmo ło to, że Ślonzoka jakiś "ciuciok spapoł" (nie wiadomo, kto zjadł) abo ftoś nos zrobiył w cepa.
Niypodległo Polska, jak kożdy z nos, tyż mo gyburstag. Latoś piźnie ji 101 lot i czimie sie niynojgorzi. Beztoż co niy trza wtynczos tyrać w robocie, wszyscy mogymy fajrować. A na łobiod zamias rolady i gumiklyjzow, skuli Świyntego Morcina, pasowno bydzie gynsina.
U nos w chałpie kej sie cośik dzioło i trza było za cymś sie łopowiedzieć, starzik Jorg, kery był nojstarszy, wołoł onkla Wilika, mojego tatulka abo mamulka, coby podeliberować i padoł, że co dwie gowy to niy jedna. I po wyborach żech se pomyślała, że dobrze sie stało, co Syjm to bydzie jedna gowa, a Synat drugo.
Nawet niy momy pojyncio, jak srogo moc mo jedyn "ajchniony" (tyż "ajchniynty" - skrzywiony) krziżyk. Cołki "knif" (trik) polego na tym, coby wiedzieć, przi kym go postawić. Niy może to być żodyn "fołglik" (ptaszek), toż niy noleży przi urnie robić żodnych "konsztikow" (sztuczek), ino szkryflnońć i "ruk-cuk" (szybko) wciepnońć do "kastle" (skrzynki).
Durch godomy ło smrodlawym lufcie, nelonowych bojtlach i plastikowych bawidkach. Bo za "pora" (kilka) lot bydzie z tego srogi "gift" (trucizna), toż sami na siebie kryncymy bic.
Łosprowiałach Wom łostatnio jake buchy cytali za staryj Polski nasze starziki abo łojce. A przeca niy spomniałach ło gryfny frelce Fucince. Niy przinios jom żodyn bocoń, niy znodli jom tyż w kapuście, ale wziyna sie łona z "tintynfleka" (plany atramentu, kleksa).
Kożdy cowiek, Ślonzok tyż swoj rozum mo i niy do sie belecym "zbamońćić" (kokietować). Co inkszego jak ftoś mo jakegoś "liplinga" (ulubieńca) i wiy wiela łon jes wert. Nasz głos tyż jes wiela wert i beztoż niy mogymy go dać jakymuś "lebrowi"
Kej na Ślonsku we 1922 roku nastoła "zwolo" (swoboda) i prziszła Polska, to nasi "starziki" (dziadkowie) wielce sie "radowali" (cieszyli). Ale inkszych już wtynczos "mierziyła" (irytowała) nasza godka. I beztoż ksionc prałat Jan Kapica pedzioł jym na tyski "farze" (probostwie): "My Ślązacy nauczymy się od Was, kochani bracia Polacy z innych dzielnic, ładnie mówić, Wy zaś nauczycie się od nas ładnie pracować".
Nogle i ci kerzi nami "reskiyrujom" (rządzą), i ci kerzi by tego pragli "łocucli" (oprzytomnieli) i jak downi takich "wywołanych" (znanych, sławnych) ludziow ze świyckom trza było szukać, terozki wszyndy jich połno. Coroz ciynży sie łod nich "łobegnać" (opędzić).
Kaj te casy, jak cowiek był mody i cekoł, coby w Boże Ciało "gichało" (lał deszcz), bo wtynczos niy było procesje i szło zdonżyć na "Bonanza" abo "Zorro" w telewizorze. Te gizdy komunisty chciały, żeby w kościele i na procesji było mało ludzi, toż probowali abo jich "zbamońcić" (ogłupić), abo straszyć, że stracom "sztela" (stanowisko).
Zrobiyła sie "hica" (inacy "donc" - upał) i to tako, że niykerym myli sie na dychaniu, a kej przyńdom "pora" (kilka) krokow, to zacynajom "fuceć" (dyszeć, sapać) choćby "damfmaszyna" (maszyna parowa).
Kej naroz na jednym "placu" (miejscu) zebiere sie kupa ludzi, to godomy, że jes "ciźba" abo "presa" (tłok). A jak łoni potym "kajsik" (gdzieś) "ciongnom" (podążają), to padomy, że idom choćby na "pońć" (pielgrzymkę). "Trefiyłach" (spotkałam) takich i to wcale niy na drodze do Piekor, ale na Muchowiec.
Downi "szkolorze" (uczniowie) mieli tabulka i rysik abo "konsek" (kawałek) drotu, a na "frisztik" (śniadanie) do "szule" (szkoły) brali "ponka" (jabłko) i "klapsznita" (kanapka) z "fetym" (smalcem). Dzisioj niy muszom nawet nosić "buchow" (książek), a wszyndy som "sztandy" (stoiska) ze zdrowym "jodłym" (jedzeniem). "Ino" (tylko) jedno łostało jak kedyś - bez "rechtora" (nauczyciela) sie niy łobyńdzie.
Casym "familii" (rodzinie), nawet w "Srogym" (Wielkim) Poście, "przitrefi" (przydarzy) sie "radośnik". Tak downi godali na krzciny "beztoż" (dlatego), że wszyscy sie "radowali" (cieszyli) z "bajtla" (dziecka) kere noleżało już niy "ino" (tylko) do "łojcow" (rodziców), ale tyż do Ponbocka.
Wiosna już "kuko" (zagląda) zza "winkla" (rogu) i przed Wielkanocom ze wszyskym muszymy podonżyć. Trza iś na "stacyje" (drogę krzyżową), "wyciepnońć" (wyrzucić) "habozie" (śmieci, graty), co my je "sztaplowali" (gromadzili) cołko zima, "wypucować" (wyczyścić) "dynkmale" (pomniki) na cmyntorzu, "przirychtować" (przyszykować) "jodło" (jedzenie) i "gyszynki" (prezenty) łod "hazoka" (zajączka).
Kożdy cośik "fajruje" (świętuje). Momy fajery kościelne, państwowe i swojske - "gyburstag" (urodziny), piyrszo "pynzyjo" (emerytura), "ajnwajong" (parapetówkę) skuli nowy "kwatyry" (mieszkania) abo skisz "erbowizny" (odziedziczenia) "chałpy" (domu).
"Durch" (ciągle) "wynokwiajom" (wymyślają) cosik nowego. Może to być "pulwer" (proszek), kery som piere "poflekowane" (poplamione) "łachy" (ubrania), "buchy" (książki), kere "godajom" (mówią), abo "tortynsztiki" (ciastka z kremem) z "filongym" (nadzieniem) niy z tego świata. A "krom" (prócz) "konditoryjow" (cukierni, ciastkarni) momy "kreplownie" (pączkarnie).
No i wykrakali! Kożdy mie napominoł, cobych "dowała pozor" (uważała), bo jes "kełsko" (ślisko) i moga "ujechać" (poślizgnąć się). "Styknył" (wystarczył) momynt i "lizłach" (przewróciłam się). Niywiela brakowało, a łominyłoby mie świyncynie gromnicki, ściskanie garła i piecynie "pecynka" (bochenka) chleba świynty Agaty.
Tak sie "aszymy" (chwalimy) tom naszom godkom, a nikerzi, jak "ino" (tylko) jom posłyszom, to zarozki majom "ajchniynty" (wykrzywiony) "dziób" (twarz), choćby "cyckali" (ssali) cytrona abo jich "gybis" (sztuczna szczęka) "cis" (uwierał). A niyroz nawet niy wiedzom, że tyż godajom po ślonsku.
Na siaroński mroz "gorki" (gorący) "tyj" (herbata) z cytronom, a nawet z "gorzołkom" (wódką, ponoć nojlepszy jes rum - wtynczos momy tyj ze "sztromym" - prądem) niy styknie.
Na wszysko "idzie" (można) z casym "nabadać" (przyzwyczaić się). No i my nabadali na tyn "maras" (brud, błoto, nieporządek), sadze, śmierdzoncy "luft" (powietrze).
Na sama Barborka śjechały do Katowicow "auslyndry" (obcokrajowcy) na "byzuch" (z wizytą), coby nom wongel wybić z gowy. Wszysko "beztoż" (dlatego), żeby "luft" (powietrze) niy był smrodlawy, bo ani ludzie, ani "stromy" (drzewa) tego niy szczimiom. "Styknie" (wystarczy) "wejrzeć" (spojrzeć) bez łokno, coby nic niy widzieć, abo "pora" (kilka) razy se dychnońć, coby "kucać" (kaszleć) cołki dziyń.
"Skuli" (z powodu) tego "fajrowanio" (świętowania), a tak po prowdzie to skisz "fany" (flagi, sztandaru, chorągwi) "mory mie brały" (straciłam cierpliwość). Bo choć, jak inksze Ślonzoki, niy mom w "modzie" (zwyczaju) wywiyszać fany, to niy zrobić tego na taki "gyburstag" (urodziny) byłoby "gańba" (wstyd).
Myślałach, co mi sie "ino" (tylko) zdowo, ale terozki już wiym na "zicher" (100 procynt), że nikerym sie rozum w "śmiyrkyjza" (tyż: "szmiyrkyjza" - ser do smarowania) łobroco. To taki nasz "auzdruk" (powiedzonko) i tak zawdy godali starzik "Jorg" (Jerzy) ło "gupielokach" (idiotach) abo kej chcieli komuś "nazdać" (nawymyślać).
Kamratka "dała mi skozać" (powiadomiła mnie przez kogoś), co mom ś niom iś do "warynhałzu" (domu towarowego), bo chce se "sprawić" (kupić) "mantel" (płaszcz). Mioł być z "futrowkom" (podszewką), "watelinom" (watolina - gruba dzianina ocieplająca) i "mołt" (beżowy), coby ji pasowoł do "huta" (kapelusza), "taśki" (torebki) i "szczewikow" (butów) na "szpekzoli" (tzw. słoninie - grubej podeszwie).
Niy muszymy sie "sztiglować" (stroić) ani kupować biletow do tyjatru, bo tyjater, i to taki z "binom" (sceną) i "szałszpilerami" (aktorami), momy na kożdym kroku. Cowiek cuje sie keby na "romlu" (odpustowym kiermaszu), kaj kożdy go "wochli" (kusi) na swoj "sztand" (stoisko) i "bamońci" (kokietuje). Ale "bamońcić" to tyż godać łod rzecy i tukej nawet to "sztimuje" (pasuje).
Copyright © Agora SA
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
