Ligota była kurortem. Przyjeżdżano tu na wczasy

Pod koniec XVII wieku w dokumentach Księstwa Pszczyńskiego pojawia się informacja o Ligocie, która do tego księstwa kiedyś należała. W XIX wieku wybudowano tu hutę Ida - na terenie, który graniczy dziś z siedzibą katowickiego nadleśnictwa. Nazwano ją na cześć zmarłej żony księcia pszczyńskiego. Wtedy niemal koniecznością stała się też linia kolejowa. Pierwszą uruchomiono w 1852, a prowadziła ona z Katowic do kopalni w Murckach. Potem na terenie Ligoty zaczęły powstawać fabryki. Przemysłowy teren? Nic bardziej mylnego. Wkoło było tak wiele lasów, że obok przemysłu rozwijała się tu też turystyka. Ligota bowiem była prawdziwym kurortem, do którego przyjeżdżali turyści z sąsiednich miast.
Więcej na temat Ligoty można dowiedzieć się z przewodnika po dzielnicy autorstwa Magdaleny Niewiadomskiej i Grzegorza Płonki. Opracowano go we współpracy ze wszystkimi szkołami z Ligoty i Panewnik.
Magdalena organizuje też wycieczki po Ligocie i przypomina mieszkańcom o historii ich dzielnicy. Podczas pierwszego z takich spacerów dowiedzieliśmy się, jak rozwijała się kolonia PKP, osiedle urzędnicze oraz turystyczny kurort w Ligocie.
Na zdjęciu Leśny Zamek w Ligocie

Przy ul. Franciszkańskiej wciąż stoją domy wybudowane w 1877 roku przez księcia pszczyńskiego. Przed laty tworzyły one kompleks restauracyjny 'Furstenhof' czyli Książęcy Dwór, który później przemianowano na Leśny Zamek. Kompleks chętnie odwiedzali turyści szczególnie w niedziele. W jednym z budynków była także ogromna sala balowa oraz letni ogród ze sceną koncertową. Teraz ciężko sobie to wyobrazić, ale obok istaniał nawet staw z kajakami, po którym nie ma już śladu. W czasie wojny, we wspomnianych budynkach mieścił się posterunek policji, a z historycznych przesłanek możemy się dowiedzieć, że w sali balowej urządzono punkt zborny dla wysiedlonych. Teraz kompleks stanowi budynki mieszkalne

Również przy ul. Franciszkańskiej pod numerami 25/27 i 33 (na zdjęciu) znajdują się dwa przepiękne i wyjątkowe jak na Ligotę budynki. W pierwszym z nich, wybudowanym jeszcze na początku XX wieku, mieściła się apteka i oraz Urząd Gminy i Poczty. Obecnie w budynku znajdziemy wydział urzędu miasta Katowice, Miejską Bibliotekę Publiczną i Radę Jednostki Pomocniczej nr 6. Drugą willę, stojącą po sąsiedzku, wybudowano w 1910 roku dla dyrektora ligockiej rafinerii czyli Ligockiej Fabryki Chemicznej. Od lat 80. w tym gmachu znajduje się Miejski Dom Kultury.

Ciekawa, choć bardzo zapomniana jest też boczna od ul. Franciszkańskiej - ul. Ojca Karola Bika. Niewielu mieszkańców dziś nawet wie, gdzie ona się znajduje. A szkoda, bo warto tam zajrzeć ze względu na ciekawe budynki z początku i z lat 20. XX wieku. Dodatkowo ojciec Karol Bik - Zdzieszowski, urodzony w 1887 roku był pierwszym proboszczem panewnickiej parafii. W jednym z domów przy ul. Bika od kilkudziesięciu lat działa też fryzjer, zapewne jeden z najstarszych w dzielnicy

Pierwszy dworzec i dworcowe zaplecze z prawdziwego zdarzenia w Ligocie mieściły się w ceglanych budynkach przy ul. Franciszkańskiej 13. Dziś to jedne z najbardziej urokliwych zabudowań w dzielnicy i na dodatek wciąż można je podziwiać. Pod numerem 13 został urządzony dworzec z poczekalnią i kasami biletowymi. Nieco dalej, pod numerem 13a był budynek stacyjny. Oba budynki zostały postawione na przełomie XIX i XX wieku. Dziś są tam lokale mieszkalne

Wraz z rozwojem kolei, w Ligocie osiedlali się kolejarze wraz z rodzinami. Warto pamiętać, że kiedyś bycie kolejarzem było bardzo ważną i odpowiedzialną funkcją. Kolejarzy darzono powszechnym szacunkiem i uznaniem. I to dla nich wybudowano specjalne osiedle, które obejmowało ulicę Emerytalną wraz z sąsiednimi ulicami - Zagrody i Przesmyk. Domy wraz zapleczem np. chlewikami, gdzie hodowano kury czy króliki oddane zostały do użytku w latach 1926 - 27. Osiedle zwane też kolonią PKP zostało sfinansowane w całości przez Dyrekcję Okręgowej Kolei Państwowej

W 1921 roku Ligota znalazła się w granicach Polski, a do Katowic włączona została w 1924 roku. Tuż przed II wojną światową na jej terenie wybudowano nowe osiedle modernistyczne zwane ze względu na mieszkańców kolonią urzędniczą. Wtedy też w pobliżu osiedla postawiono szkołę zwaną Leśną. Dziś to VII Liceum Ogólnokształcące im. Harcerzy Obrońców Katowic. Rozwijała się też kultura i rozrywka. W latach 50. powstało kino Bajka, a dekadę później Park Zadole (na zdjęciu). Obecnie w budynku kina mieści się centrum sportowe

Leśna Szkoła czyli Liceum nr 7 zostało wzniesione w 1938 roku, ale jego działalność gwałtownie przerwała wojna. Szkoła numer 7 otrzymała dopiero w 1959 roku stając się zarówno szkołą podstawową i liceum. Zaś dopiero w 1961 roku szkole przyznano imię Harcerzy Obrońców Katowic. 'Siódemkę' ukończyli tacy sławni absolwenci jak Jerzy i Olgierd Łukaszewiczowie, Krzysztof Globisz, Robert Talarczyk, Janusz Danecki i Andrzej Hausner

Od skweru im. Boleslawa Szabelskiego na ul. Piotrowickiej zaczyna się osiedle modernistyczne, zwane też urzędniczym, które zamyka się w ulicach Piotrowickiej, Panewnickiej, Wileńskiej i Śląskiej. Budowę osiedla rozpoczęto w latach 30. XX wieku. Swym charakterem nawiązywał do koncepcji miasta ogrodów. Standard domów był bardzo wysoki i głównie zamieszkiwały je urzędnicy państwowi. Niektóre z domów na tym osiedlu zostały zaprojektowane przez takie sławy architektury jak Henryk Glaesel, Lucjan Sikorski i Kazimierz Sołtykowski

Wśród domów na ulicy Kaszubskiej najbardziej wyróżnia się budynek pod nr 4 z nieproporcjonalną kolumną. Na jego przykładzie można łatwo odczytać, czym charakteryzował się modernizm - przede wszystkim doskonałymi proporcjami, a do tego obramowane okna, monumentalne, ale proste wejścia, bulaje czyli okrągłe okna i przeszklone klatki schodowe. Warto też wspomnieć, że na rogu ul. Kaszubskiej i Mazowieckiej, pod nr 11 mieszkali bracia Szafrankowie. Budowla z lotu ptaka przypomina kształtem fortepian, a na tamtejszym tarasie niegdyś odbywały się koncerty

Nie można też pominąć budynku przy ul. Mazurskiej 4, idealnie wpisującym się w modernistyczną formę, w którym w młodości mieszkali bracia - Jerzy i Olgierd Łukaszewiczowie. Jerzy Olgierd był absolwentem VII liceum w Ligocie. W 1968 ukończył studia na wydziale operatorskim PWSTiF w Łodzi, a następnie zasłynął jako autor zdjęć m.in. do filmów Vabank, Vabank II czyli riposta, Seksmisja i Siekierezada. Jego brat-bliźniak to bardzo popularny, polski aktor teatralny i filmowy - Olgierd Łukaszewicz

Piękny Park Zadole, idealne miejsce na spacery i teren do biegania